Nas Suresi Nelerden Korur?

Kuranı Kerim’de Felak suresi ile birlikte okunması tavsiye edilen surelerden birisi de Nas suresidir. Her türlü kötülük, kaza belalardan ve hastalıktan, büyü ve nazarlardan korunma sağlar.

Nas Suresi, Kur’an-ı Kerim’in 114. ve son suresidir. Mekke döneminde inmiştir ve 6 ayettir. Anlamı ve işlevi bakımından insanı kötülüklerden, özellikle de gizli vesvese veren şeytanın (hem cin hem insan şeytanlarının) şerrinden Allah’a sığınmayı konu eder. Özellikle manevi koruma amacıyla okunur.

Nas suresinde şeytan ismi açıkça zikredilmez. Bunlar “vesvâs” ve “hannâs” olarak geçer.
(vesvâs)çok vesvese veren “Vesvese” ise gizli bir sesle, fısıltı şeklinde kalbe kötü düşünceler vererek şeytanın oyununa gelmeyi belirtir. Yani vesvese’nin ta kendisi zaten şeytandır.

Hannas ise,geri çekilen demektir. Şeytan sizi kötülüğe sürüklemek için sinsice arkanızdan izleyip fırsat kollayan ve size vesvese veren demektir.
İşte Nas suresinde Rabbini zikredince geri çekilir. Rabbinden gafil olunca da hemen ona vesvese verir.

Nas Suresi’nin İşlevleri ve Faydaları:

• Vesveseye karşı korur: Özellikle iç sıkıntısı, endişe, huzursuzluk, kararsızlık gibi durumlarda okunarak kişinin zihnini ve kalbini arındırmaya yardımcı olur.

• Şeytani etkilerden korunma: Hem cinlerden hem insanlardan gelebilecek kötülük ve vesveseye karşı bir kalkandır.

• Ruhsal huzur verir: Manevi bir sığınma duası olarak, Allah’a yönelerek huzur arayanlar için faydalıdır.

• Sabah ve akşam korunma dualarında yer alır: Felak Suresi ile birlikte okunarak sabah ve akşam dualarında korunma amaçlı tavsiye edilir.

• Çocuklar için okunur: Korkan veya uykusunda rahatsız olan çocukların üzerine okunarak rahatlamaları sağlanır.

Hz. Aişe buyurdu ki;

“Allah Resûlü (s.a.s.) yatağına vardığı zaman iki elini birleştirir, İhlas, Felak ve Nâs sûrelerini okur ve onlara üflerdi. Sonra o iki eliyle, başından ve yüzünden başlayarak bedeninin ön tarafa gelen kısmını meshederdi. Bunu üç kez tekrarlardı.” (Buhârî, Fezâilü’l-Kur’ân 14; Tirmizî, Dua 21)

Muhammed Verrâk (k.s.), insanın nasıl şeytanlaştığını şöyle anlatır:

“Nefis, hevâ, yani kötü arzular insanın tabiatına galip gelince kalp kararır. Kalp kararınca göğüs daralır. Göğüs daralınca huy kötüleşir. Huyu kötü olanı kimse sevmez. Sevilmediğini anlayan kimse ise sevmeyenlere ezâ vermeye başlar. Böylesi artık mânen insan değildir. Zâhirde insan kılığına girmiş bir şeytandır.” (Velîler Ansiklopedisi, I, 307)